2. HISZPAŃSKI SYSTEM PODATKOWY: PAŃSTWO, WSPÓLNOTY AUTONOMICZNE I WŁADZE LOKALNE.

1 KRAJOWY SYSTEM PODATKOWY.

Jest to zbiór podatków podmiotu publicznego. Zazwyczaj koncentruje się na obowiązujących podatkach, ponieważ pozostałe podatki stanowią 5% dochodów podatkowych. Podatki państwowe dzielą się na dwie grupy, podatki bezpośrednie i pośrednie.

1.1 Bezpośrednie:

1.1.1 Podatek dochodowy od osób fizycznych PIT (IRPF) jest najbardziej powszechnym podatkiem. Nakłada się go na dochód osób fizycznych, które zamieszkują w Hiszpanii.

System prawny i charakter podatku: Podatek dochodowy od osób fizycznych jest podatkiem o charakterze osobistym i bezpośrednim. Nakłada, zgodnie z zasadami równości, powszechności i progresywności, podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z ich naturą i sytuacją indywidualną i rodzinną. Co roku ukazuje się zarządzenie ministerialne, które ustala jego obiektywną ocenę.

Przedmiotem opodatkowania jest dochód podatnika, rozumiany jako całość jego dochodów, zyski i straty majątku oraz obciążenia dochodów przewidziane przez prawo, niezależnie od tego, gdzie zostały wytworzone i niezależnie od miejsca zamieszkania podatnika. Podatek ten obejmuje całe terytorium Hiszpanii, bez uszczerbku dla regionalnych systemów podatkowych oraz porozumienia gospodarczego na terenie Kraju Basków (nazwa oficjalna: Territorio Histórico del País Vasco) i Wspólnoty autonomicznej Nawarry (nazwa oficjalna: Comunidad Foral de Navarra). Ponadto na Wyspach Kanaryjskich, w Ceucie i Melilli są również brane pod uwagę specjalności przewidziane w przepisach tej ustawy.

Czyn polegający opodatkowaniu:

Aspekt materialny: uzyskanie dochodu przez płatnika. Oblicza się w sposób analityczny, każdy rodzaj dochodu oddzielnie.

Dochody ze stosunku pracy, te wynikające z bezpośredniego stosunku pracy lub pracy zależnej; podatnik, który nie ustanawia czynników produkcji, nie ponosi żadnego ryzyka związanego z działalnością, i jest zależny od właściciela działalności. Bezpośredni stosunek pracy, osoby wnoszące dochody bez pracy, lub bez generowania pracy przez nie same (np. bezrobocie, czasowa niezdolność do pracy, emerytura itd.). Może być w formie gotówki lub w naturze.
Dochody z inwestycji, gdy podatnik przekazuje swoje dobra i otrzymuje coś w zamian, np. dochód w formie gotówki lub w naturze. Dobra nie mogą być używane w działalności gospodarczej. Rodzaje dochodów z inwestycji: nieruchomości (wynajem) oraz ruchomości (przeniesienie praw do użytkowania, depozyty bankowe). W przypadku, gdy składniki majątkowe tylko częściowo służą przedmiotowi działalności gospodarczej, ich wpływ będzie ograniczony tylko do tej części, która rzeczywiście jest używana w działalności gospodarczej, o której mowa. W żadnym wypadku nie mogą być używane częściowo niepodzielne składniki majątkowe.
Dochody z działalności gospodarczej, zarówno z działalności gospodarczej przedsiębiorstwa (nie jest wymagany tytuł, żeby ją prowadzić) jak również z działalności zawodowej (wymagany jest tytuł, żeby ją prowadzić): organizowanie tych czynników, lub istnienie wewnętrznego wymiaru, sprzedaż czegoś, lub świadczenie jakiejś usługi. Podatnik bierze na siebie przepisy ustawowe, jest swoim kierownikiem i nie zależy od nikogo. Przyjmuje się, że wynajem nieruchomości jest działalnością gospodarczą, wyłącznie w następujących okolicznościach:

Gdy co najmniej jeden lokal przeznaczony jest wyłącznie do zarządzania działalnością.
Gdy do jej zarządzania zatrudnia się co najmniej jedną osobę na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zyski i straty majątkowe, które nie należą do żadnych z wymienionych powyżej są zyskami i stratami majątkowymi: Są to zmiany wartości majątkowej płatnika, które ujawniają się przy okazji jakichkolwiek zmian w ich składzie, poza przypadkami, które według prawa nie stanowią dochodów. Są to przychody lub rozchody jakiegoś dobra w majątku, ale nie nakłada się podatku na ukryte nadwyżki wartości, np.: Wzrost akcji na rynku papierów wartościowych, który trzeba zgłosić dopiero w przypadku sprzedaży akcji. Istnieją trzy założenia:

Przychód dobra do majątku płatnika wraz z odpowiednim rozchodem.
Rozchód dobra z majątku podatnika wraz z odpowiednim przychodem.
Spadek.

Przychód dobra do majątku płatnika bez rozchodu, ma to miejsce przy darowiznach i spadkach, gdzie nabywca zostaje wyłączony z obowiązku płacenia podatku PIT (hiszp. IRPF). Obdarowany i spadkobierca są wyłączeni z obowiązku płacenia podatku PIT, ponieważ płacą podatek od spadków i darowizn. Loterie, które są zyskami kapitałowymi, nie są wyłączone z tego obowiązku.

Obciążenia dochodów określonych przepisami prawnymi, nie są rzeczywistym dochodem, lecz Skarb Państwa zakłada, że dochód jest, gdy go nie ma. Obciążenia dochodów z nieruchomości przewidziane są na te dobra nieruchome, które stoją puste, są nieużywane i nie są nieruchomością niezabudowaną. Są przewidziane w przypadku drugiego miejsca zamieszkania.

Aspekt przestrzenny: obciąża dochód uzyskany przez osoby fizyczne zamieszkałe w Hiszpanii. Prawo przewiduje, że miejscem stałego pobytu osoby jest Hiszpania, jeżeli przebywa na jej terenie ponad 183 dni. W odniesieniu do Wspólnot Autonomicznych, miejscem stałego pobytu podatnika jest ta wspólnota na terenie której przebywa najwięcej dni w danym okresie rozliczeniowym. Znaczy to, że podatnik będzie mieszkał tam, gdzie jest jego miejsce zamieszkania, lub tam, gdzie uzyskuje większą część swoich zarobków.

Aspekt czasowy: rok kalendarzowy jest okresem rozliczeniowym. Dnia 31 grudnia można dokonać wszystkich obliczeń, z wyjątkiem wcześniejszego naliczenia spowodowanego śmiercią podatnika, kiedy to naliczenie będzie miało miejsce w dniu jego śmierci.

Dochody zewnętrzne: są to dochody, których się nie deklaruje i z których się nic nie potrąca. Są to wygrane w loteriach państwowych (Loterías y Apuestas del Estado) (do kwoty 2 500 euro nie trzeba opłacać podatku, ale na kwotę przekraczającą 2 500 euro musi zostać nałożony specjalny podatek od gier w wysokości 20%. Podatnik nie musi już umieszczać informacji o wygranej w deklaracji, ani potrącać 20%, ponieważ kwota ta została już potrącona). Dywidendy wyszczególnione w art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są zwolnione z podatku do kwoty 1 500 euro.

Podatnicy: Według ustawy, podatnikami są osoby fizyczne, których miejscem zamieszkania jest terytorium Hiszpanii, oraz osoby fizyczne, które mieszkają za granicą z powodów, o których mowa w art. 10 tej ustawy.

Indywidualizacja dochodów: ustala kiedy indywidualizuje się dochody, komu przypisuje się określony dochód i kto musi go deklarować.

Wspólne rozliczenia: mogą je prowadzić gospodarstwa domowe, tzn. połączyć wszystkie dochody gospodarstwa domowego.

Gospodarstwa domowe: z obydwojgiem rodziców lub rodzicem samotnie wychowującym dzieci. Skutki:

Kumulacja dochodów wszystkich członków rodziny, lecz to beneficjent ma prawo do dodatkowego potrącenia podstawy obliczeń.

Wszyscy członkowie rodziny są zobowiązani z tytułu rodzinnego.

Jest to opcja dobrowolna, jeżeli jeden z podatników nie wyraża zgody, muszą rozliczać się indywidualnie.

To nie rodzina jest podatnikiem, a każdy jej członek.

1.1.2 Podatek osobowy od osób prawnych.

Obciąża dochód osób prawnych zamieszkujących w Hiszpanii. Jest to podatek oparty na sprawozdaniu finansowym.

System prawny i charakterystyka: jest to podatek bezpośredni, osobowy, okresowy, który obciąża dochód w formie całościowej (nie wyodrębnia rodzajów dochodów, przedstawia się tylko jeden dochód), nie jest przekazywany do Wspólnot Autonomicznych i jest proporcjonalny.

Czyn podlegający opodatkowaniu: obciąża osiągnięcie dochodu osoby prawnej, przedsiębiorcy. Obciąża zysk bilansowy zgodnie z przepisami podatkowymi.

Aspekt przestrzenny: ma zastosowanie na całym terytorium Hiszpanii, bez uszczerbku dla przepisów obowiązujących w Kraju Basków i Nawarrze. Zależy od siedziby przedsiębiorstwa, i na tej podstawie wyznacza się miejsce płacenia podatku. Rozumie się przez to, że jednostka ma siedzibę na terenie Hiszpanii, jeżeli spełnia przynajmniej jeden wymóg: została założona według hiszpańskich norm, jej siedziba znajduje się na terenie Hiszpanii, lub rzeczywiste centrum zarządzania spółki znajduje się w Hiszpanii.

Zazwyczaj miejsce, z którego zarządza się firmą, stanowi siedzibę (zakłada się, że centrum zarządzania znajduje się w tej siedzibie. W razie wątpliwości przyjmuje się, że instytucja ma siedzibę w miejscu, gdzie znajduje się większość jej majątku trwałego).

Aspekt czasowy: okres rozliczeniowy pokrywa się z rokiem obrotowym, który nie może przekroczyć roku. Może to być rok kalendarzowy, jeżeli zamyka rok budżetowy z dniem 31 grudnia. Przychód następuje z dniem, w którym powstaje obowiązek opłaty ostatniego dnia roku obrotowego, który zazwyczaj przypada na dzień 31 grudnia, oraz wymagalność ma miejsce, w momencie gdy należy samodzielnie przedstawić naliczenie podatku, tzn. 25 dni kalendarzowych w ciągu 6 miesięcy które następują po zamknięciu okresu rozliczeniowego. (Jeżeli upłynie 31 grudnia, kolejny okres rozliczeniowy to 25 lipca).

Podatnicy i zwolnienia z podatku: Podatnikami są osoby prawne zamieszkujące w Hiszpanii. Istnieją dwa wyjątki: pierwszy to osoby prawne, które nie płacą podatku dochodowego od osób prawnych,, tj. podmioty państwowe, a drugi to jednostki, które nie posiadają osobowości prawnej, ale płacą podatek dochodowy od osób prawnych, i są to fundusze inwestycyjne i emerytalne.

Zwolnienia z podatku: istnieją dwa rodzaje zwolnień - całkowite lub częściowe. Całkowite zwolnienie z podatku obejmuje w głównej mierze instytucje publiczne, nie muszą płacić ani składać deklaracji. Podczas gdy zwolnienie częściowe dotyczy instytucji o charakterze niezarobkowym: Organizacje pozarządowe, spółdzielnie, organizacje zawodowe, związki zawodowe. Muszą one złożyć oświadczenie o stowarzyszeniu i wyszczególnić w swoim sprawozdaniu, która część dochodu jest zwolniona z podatku, a która nie. Dochód zwolniony z podatku jest bezpośrednio związany z przedmiotem działalności spółki.

1.1.3 Podatek dochodowy od osób nie będących rezydentami (Impuesto sobre la Renta de no Residentes).

Wszystkie osoby zarówno fizyczne jak i prawne nie będące rezydentami Hiszpanii muszą płacić ten podatek. Ma on trzy formy:

Podatek od zakładu, osoba fizyczna lub prawna nie ma w Hiszpanii placówki lub oddziału o ciągłym charakterze. Płatnik nierezydent ma obowiązek zapłacenia podatku bez zwłoki w urzędzie skarbowym w imieniu nierezydenta. Inną formą jest nadzorowanie zakładu. Większość umów lub interesów prowadzonych w tym zakładzie, powinna trafić do notariusza, który pod koniec roku ma obowiązek ich zgłoszenia. Stawka podatku, którą płacą wynosi od 15% do 35%.

Podatek bez posiadania stałego zakładu, w przypadku gdy nie ma ani biura ani siedziby. Jest najtrudniejszy do kontrolowania, i stawka podatku wynosi 35%.

Podatek specjalny od dóbr nieruchomych instytucji nierezydentów. Obciąża dobra nieruchome jedynie osób prawnych będących nierezydentami. Opłaca się 3% wartości katastralnej nieruchomości.

1.1.4 Podatek majątkowy.

Obciąża majątek i dobra osób fizycznych zarówno rezydentów jak nierezydentów. Oblicza się wszystkie aktywa, prawa i dobra osoby i odejmuje się wszystkie pasywa, zobowiązania i długi, dając podstawę opodatkowania. Kwota zwolniona z podatku jest dość wysoka, wynosi 700.000 euro, osoba nie osiągająca tej kwoty zwolniona jest z tego podatku.

1.1.5 Podatek od spadków i darowizn.

Obciąża bezpłatnie nabytą własność w drodze faktycznego lub przewidywanego dziedziczenia. Opłaca go spadkobierca lub obdarowany.

System prawny: jest to podatek bezpośredni, o charakterze osobistym, podmiotowy, progresywny, natychmiastowy i przekazywany w 100% Wspólnotom Autonomicznym.

Czyn podlegający opodatkowaniu: obciąża 3 zdarzenia:

Nabycie dóbr oraz praw w drodze zapisu spadkowego, spadku lub z jakiegokolwiek innego tytułu dziedziczenia.
Obciąża nabycie dóbr i praw w drodze darowizny między żywymi lub jakiegokolwiek innego nieodpłatnego systemu prawnego. Obdarowany opłaca podatek, a w przypadku darczyńcy wpłynie to na PIT (IRPF) przy rozchodzie dobra.
Odbiór kwoty pieniędzy przez uposażonego z tytułu ubezpieczenia na życie, w przypadku gdy zawierający umowę jest inną osobą niż uposażony.

Przewiduje się również dwa założenia czynów podlegających opodatkowaniu iuris tantum w końcowych latach podmiotu:

Jeżeli w ciągu czterech ostatnich lat życia osoba przekazała nieodpłatnie krewnemu majątek, jest to ukryta darowizna i należy wykazać, że wartość rynkowa tych dóbr została zapłacona.
Majątek nie został przekazany, gdy wstępni osoby kupili dobra w imieniu swoich zstępnych, działając jako ich przedstawiciele.

Aspekt przestrzenny: z tytułu obowiązku ma dwie formy:

Rodzaj osobisty, któremu podlegają rezydenci Hiszpanii. Muszą płacić podatek za wszystkie dobra, które się im przekazuje.
Rodzaj dla nierezydentów, w przypadku śmierci osoby, która przebywa w Hiszpanii krócej niż 183 dni, jej spadkobiercy muszą opłacić podatek tylko za tę część, która jest w Hiszpanii.

Aspekt czasowy: powstanie obowiązku podatkowego jest natychmiastowe. Dziedziczenie na wypadek śmierci następuje w dniu śmierci, darowizna w dniu sporządzenia aktu notarialnego, a w przypadku ubezpieczenia na życie jest to data śmierci. Termin na zgłoszenie dziedziczenia na wypadek śmierci i ubezpieczenia na życie wynosi 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. W przypadku darowizn termin ten wynosi 30 dni roboczych od dnia sporządzenia aktu notarialnego.

1.1.6 Państwowy podatek na ochronę środowiska (Impuesto Ambiental Estatal).

Istnieją 3 rodzaje tego podatku: Pierwszy od produkcji energii elektrycznej (dowolnego rodzaju); drugi od produkcji energii jądrowej; trzeci od składowania odpadów radioaktywnych.

1.1.7 Podatek od lokat bankowych.

Obciąża wszystkie lokaty bankowe i kasy oszczędnościowe, pasywa instytucji bankowych.

1.2 Pośrednie:

1.2.1 Podatek od przeniesień majątku i dokumentowanych czynności prawnych.

Obciąża między innymi ruch cywilny.

1.2.2 Podatek od wartości dodanej (impuesto sobre el valor añadido):

Podatek VAT, podatek od wartości dodanej lub podatek od wartości dodatniej jest podatkiem pośrednim od konsumpcji towarów i usług obciąża ruch handlowy, który świadczy usługi lub dostarcza towar przedsiębiorcy. Jest wielofazowy, co oznacza, że obciąża każdy kolejny etap obrotu towarami lub usługami. Skarb Państwa nie odbiera go bezpośrednio, tylko robi to za pomocą firm. Podatek ten jest pobierany od dóbr i usług świadczonych przez przedsiębiorstwa i profesjonalistów, wewnętrznego nabycia i importu towarów.

Pośrednicy mają prawo do zwrotu kosztów podatku VAT zapłaconego przy zakupie towarów następnie sprzedanych, pomniejszonego o kwotę podatku VAT pobieranego od swoich klientów. Jeśli różnica jest dodatnia, powinni wpłacić ją na rzecz Skarbu Państwa.

Firmy regularnie dokonują rozliczeń podatkowych, deklarują podatek należny (pobrany) od swoich klientów, pozostały podatek jest naliczany w zakupach. Jeśli wynik jest pozytywny to wchodzi do Skarbu Państwa a jeśli ujemny to jest kompensowany w następujących rozliczeniach, by wrócił do nich.

Różne stawki VAT lub stawki podatku VAT obowiązujące obecnie, wskazuje się poniżej:

Typ Ogólne (21%). Podatek VAT ma zastosowanie do innych dóbr i usług niezwolnionych z podatku.
Typ Obniżony (10%). Zmniejszony VAT ma zastosowanie do następujących produktów i usług: Transport pasażerski, hotele, restauracje, wejść do bibliotek, archiwów, ośrodków dokumentacji, muzeów, galerii sztuki, zdarzeń sportowych, itp.
Typ bardzo zmniejszony (4%). Super-obniżona stawka podatku VAT może być stosowana w niektórych produktach i usługach jak pokazano poniżej: Książki, gazety i czasopisma, które są nie tylko lub przede wszystkim reklamą. Mapy, bloki i inne przedmioty, które mogą być używane tylko jako przybory szkolne, z wyjątkiem elektroniki. Stosowanie leków u ludzi. Podstawowe towary żywnościowe (wspólny chleb, mleko, sery, jajka, owoce, warzywa, zboża i bulwy. Środki przeznaczone dla niepełnosprawnych. Usługi pomocy.

1.2.3 Podatek akcyzowy.

Obciąża niektóre wyroby konsumpcyjne. Wyróżniamy kilka rodzajów:

Podatek akcyzowy od wyrobów, obciąża wprowadzenie na rynek następujących produktów: węglowodór, tytoń, alkohol oraz elektryczność. Podatek ten jest jednofazowy, nie wzrasta przy każdym etapie obrotu towarem.

Podatek od określonych środków transportu, zwany potocznie podatkiem rejestracyjnym. Stawka podatku jest bardzo różna, w zależności od wielkości wytwarzanych zanieczyszczeń.

Podatek od składek ubezpieczeniowych, jest to podatek od realizacji niektórych ubezpieczeń w Hiszpanii. Podstawą opodatkowania jest składka ubezpieczeniowa, a stawka podatku wynosi 6%.

1.2.4 Opłaty celne.

Opłata nie tylko jest ujednolicona, lecz również jest jednakowa na całym terytorium Wspólnoty Europejskiej, która ją reguluje. Taryfy, przepisy oraz Wspólnotowa Taryfa Celna są ujednolicone i podlegają okresowym zmianom. Składa się z dwóch części:

Należności przywozowe, przy przywozie towarów na terytorium Wspólnoty. Do tego podatku dolicza się VAT, podlega podwójnemu opodatkowaniu. Dobra trafiają do urzędu celnego, następnie do odprawy celnej, gdzie celnik nakłada odpowiednią taryfę.
Należności wywozowe, dotyczą tylko produktów rolnych wywożonych z terytorium Wspólnoty.

2. REGIONALNY SYSTEM PODATKOWY.

Środki finansowe Wspólnot Autonomicznych:

Regionalne podatki lokalne. Podatki przekazane przez państwo Wspólnotom Autonomicznym, może to być cesja całkowita lub częściowa. Ponadto, można przenieść dochody lub dochody i uprawnienia legislacyjne.
Dopłaty do podatków państwowych.
Procent w przychodach państwa.
Transfery z regionalnych funduszy kompensacyjnych.
Wpływy z tytułu własności, działające w charakterze prywatnym.

Do tych ogólnych zasobów należy również dodać operacje kredytowe. Dług, który mogą zaciągnąć Wspólnoty Autonomiczne, limit według ustaw budżetowych (wynosi 13% PKB). Nie może zaciągnąć długu, który przekracza 25% bieżących przychodów Wspólnot Autonomicznych.

Podatki własne dzielą się na 4 grupy:

Własne opłaty regionalne (np. opłata za inspekcję zużycia, opłata za współpłatność farmaceutyczną.
Podatki na ochronę środowiska.
Podatki o przeznaczeniu społecznym lub redystrybucyjnym, służą one do redystrybucji zasobności. Są to na przykład: podatek od depozytów w instytucjach kredytowych (Estremadura, Andaluzja, Katalonia), oraz podatek od dużych obszarów (Asturia).
Podatek od gry w Bingo.

Podatki przekazane Wspólnotom Autonomicznym o wspólnych procedurach

Podatek dochodowy od osób fizycznych: 50% (kompetencje, wysokość cen i potrącenia).
Podatek majątkowy: 100% (kompetencje, próg opodatkowania, wysokość cen i potrącenia).
Podatek od spadków i darowizn: 100% (kompetencje w redukcji podstawy i wysokości cen).
Podatek od przeniesień majątku i dokumentowanych czynności prawnych: 100% (kompetencje w stawce podatku).
VAT: 50% (bez kompetencji).

3. LOKALNY SYSTEM PODATKOWY.

Wyróżnia się:

Fundusze pochodzące z prowincji: Publiczne, dotacje, pożyczki ze środków publicznych.
Fundusze pochodzące z gmin: Takie same jak w przypadku prowincji z zastrzeżeniem: 40% kwoty podatku od działalności gospodarczej, która jest pobierana z tytułu własnych podatków oraz zbycie podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku VAT oraz podatku specjalnego, który wynosi prawie 2% w przypadku stolic prowincji i gmin posiadających więcej niż 100 tys. mieszkańców.

Własne podatki lokalne: Istnieją dwa rodzaje, obowiązkowe oraz opcjonalne:

3.1 Obowiązkowe:

Podatek od nieruchomości (IBI): obciąża własność nieruchomości na terenie gminy, zarówno na terenie miejskim jak i wiejskim. Jeżeli gmina przynależy do wielu gmin, będzie to proporcjonalna część. Podatnik jest właścicielem nieruchomości, ale prawo pozwala właścicielowi przenieść ją na najemców. Istnieją pewne wyjątki od tego podatku: drogi użytku publicznego (autostrady), dobra publiczne, dziedzictwo historyczne, szkoły. Podstawę opodatkowania przedstawia nam kataster (rejestr publiczny o gruntach i budynkach): stawka podatku wynosi od 0,3 do 0,9% w przypadku nieruchomości wiejskich i od 0,4 do 1,1% w przypadku nieruchomości miejskich.
Podatek od działalności gospodarczej (IAE): obciąża funkcjonowanie działalności handlowej lub zawodowej. Jest zarządzany za pośrednictwem rejestru przedsiębiorców. Pobiera się go kwartalnie i nie podlega mu działalność rolnicza, hodowlana, połowowa oraz leśna. Wyjątki: jednostki publiczne, osoby fizyczne oraz osoby prawne, których obrót nie przekracza miliona euro.
Podatek od pojazdów mechanicznych (IVTM): podatnikami są właściciele pojazdów o napędzie silnikowym. Wyjątki: samochody służbowe, karetki pogotowia, pojazdy do przewozu osób niepełnosprawnych, pojazdy transportu publicznego, które mają więcej niż 9 miejsc. Płaci się stałą kwotę, która może być różna w zależności od liczby mieszkańców w danej miejscowości oraz w zależności od wielkości silnika. Istnieją specjalne ulgi w wysokości 70%, a pojazdy zabytkowe oraz niskoemisyjne nie muszą uiszczać tego podatku. Jest on zarządzany przez gminę, która z kolei jest wspomagana przez dyrekcję generalną do spraw przepływu ruchu (Dirección General de Tráfico).

3.2 Opcjonalne:

Podatek od budowli, instalacji i budów (ICIO): opłaca go właściciel budynku w momencie złożenia wniosku o pozwolenie na budowę. Zazwyczaj jest to procent, który wynosi od 0 do 5% wartości budżetu budowy, bez podatku VAT.
Podatek od wzrostu wartości terenów miejskich (IIVTNU): obciąża wartość dodaną przekazywanych nieruchomości miejskich, i obciąża jedynie wartość dodaną od terenu, a nie od budowy. Płatnikiem jest sprzedawca nieruchomości lub osoba, która nieodpłatnie nabywa nieruchomość, i może on wynosić do 30% wartości nieruchomości. W przypadku spadków istnieją specialne ulgi.